Frankrijk 2020: Week 4: ARGENTAT (14/21 september)

Maandag verhuisdag. We verhuizen deze reis in kleine stukjes, dus heeft het geen zin om niet eerst te genieten van een rustig ontbijt in de zon, met uitzicht op het meer. Na onze koffie, ruimen we op en pakken in, zodat we omstreeks 11 uur de baan op kunnen. Het landschap verandert stilaan, en we hebben weer een mooie weg uitgekozen. De combinatie van kaart en GPS brengt ons op onbekende wegen, weg van de snelweg, dat is al vakantie op zich. Op de middag hebben we een ruime picknickplaats, waar we even rust houden, ’t is tropisch warm, en gelukkig is er de schaduw van de bomen. Ongekend in september, we hebben dikwijls fijn weer , maar zo warm.

In de vroege middag komen we aan in Argentat, aan de Dordogne, onze volgende stek. Na Argentat is het nog enkele km langs het water, tot we aan de camping komen, letterlijk op de oever van de rivier. We kiezen ons een mooie plek uit, want stilaan zijn we verwend met het zicht op ons terras. Enkel jammer dat er aan de overkant een weg is, waar in de dag wel wat verkeer over komt. Maar dat went vlug.

We hebben hier ook weer een zwembad, waar we in de late middag dagelijks van kunnen profiteren, en wat verkoeling vinden. Deze keer zijn er ook ligbedden voorzien, zowel in de zon als in de schaduw. Veel volk is er niet, en op het drukste moment zijn er nog 3 andere koppels, dus weer privee , en voldoende afstand, want ook hier worden de corona regels in acht genomen.

Na een dagje genieten van het weer, trekken we er woensdag op uit, om wat van de vallei te verkennen. Ondanks heel veel bezoeken aan Frankrijk, zijn er nog massaal veel onbekende hoekjes, die we deze reis volop ontdekken. Ook het systeem van week per week te verplaatsen, geeft heel veel afwisseling en ontdekkingsmogelijkheden.

Gui is super tevreden met de eerste kms, want het is bijna een off road parcours. Gelukkig geen tegenliggers, en kan de auto wel wat aan van slechte weg en klimmen. Dit is echt vakantie. We hebben ook de goede richting gekozen om de toer te doen, want in een bocht zien we de spectaculaire Tours de Merle liggen, een middeleeuws dorp rond een kasteel, helemaal in ruine, maar toch zo prachtig, en wat een ligging.

Op verschillende punten van de weg, een ander zicht.

Door een zeer afwisselend landschap, weiden en op de achtergrond de Cantal, en langs de weg heel veel kastanjelaars,  rijden we richging Auriac, met op de achtergrond, en in het andere dal, het gerommel van een stevig warmte onweder, de dreigende dikke cumuluswolken hangen tegen de  horizon.

Na Auriac rijden we richting Gorges van de Dordogne, en krijgen we spectaculaire zichten. In het volgende stuk ook enkele meesterwerken van industriele bouwkunst, zoals de hangbrug Pont Du Chambon over de Dordogne, en de grote stuwdam Barrage du Chastang. Indrukwekkend, en dat in deze zeer natuurlijke omgeving.

We rijden nu de Gorges in, waar jammer genoeg de bomen het zicht een stukje belemmeren om de kronkelende Dordogne, en waar we een stevige bui op ons dank krijgen. We hebben het randje van het onweer, want aan de zijkant van de baan te zien, heeft het hier nog steviger geregend. Tegen dat we Argentat naderen, regent het al wat minder, maar jammer genoeg geen terrrasjeweer. Het gekke is dat tegen dat we op de camping komen, er daar geen druppel gevallen is, en we kunnen buiten van de zonsondergang en een apero genieten. We hebben de 2de helft van onze fles champagne nog, en nadien een lekkere pasta bolognaise.

Donderdag worden we wakker met een stralende zon, en een zachte temperatuur, gelukkig koelt het s nachts redelijk af, zodat we goed slapen, wel met alle ramen open. Vandaag gaan we op ons terras genieten van het zicht en de zon; de vliegvissers aan de oever , de jonge reiger aan de overkant die probeert wat vis te vangen, een bende eenden die tot aan onze deur komen schooien, en als we niet vlug genoeg wat broodkruimels strooien, in de tenen pitsen. Zalig toch. Dit is echt onthaasten.

’t Wordt een fijne luie middag met een boek aan het zwembad, wat is het nog zalig weer voor de 2de helft september. We trekken er terug op uit voor een heel afwisselende toer : we rijden eerst door een mooi glooiend landschap naar de Cascades de Murel. De wandeling van de parking naar de 3 trappen van de waterval is niet voor de poes, het is meer klimmen en klauteren over de rotsen. De 1ste 2 trappen zijn, een eerder een stroomversnelling, maar de 3de trap is een heuse waterval in een bassin, echt de moeite van de wandeling waard.

Na de natuur rijden we verder in de richting van Colonges la Rouge: 1 van de mooiste dorpen van Frankrijk. Het is inderdaad de moeite , wel wordt het nu als toeristische attractie verder onderhouden, de winkeltjes zijn artisanats , en er zijn gezellige terrasjes en kleine restaurantjes. De rode huizen en gebouwen stralen een middeleeuwse sfeer uit. Er is ook een artisanat waar een leerbewerker zijn producten aan de man/vrouw brengt: ceinturen, tassen, kleine zaken. We laten ons verleiden door deze mooie artikels , en Gui kiest er een mooie ceintuur uit , hij zoekt al jaren naar terug een stevige riem Je kan hier de riem uit degelijk leder kiezen in de kleur/stiksels die je wenst, en ook de sluiting kan aan je wens aangepast worden. Na gekozen te hebben, maakt de uitbater deze volledig op maat. Echt ambachtswerk nog. Hij is ook geintrigeerd door Gui zijn huidige riem, gemaakt in een artisanat in Duitsland . Hij maakt er foto’s van, zodat hij het ontwerp eventueel ook kan gebruiken.

Na Collonges stoppen we nog kort in Curemonte,  een 10tal km verder, dat vooral indrukwekkend is als je vanuit de vallei komt aangereden. We lopen er even rond ( een uitgebreid bezoek hebben we jaren geleden gedaan met gids.) In de late middag komen we terug op de camping, waar we ons nog even opfrissen in het zwembad., om na een douche te genieten van een rustige avond op ons terras.

Zaterdag is het weer heel wat minder, en hebben we af en toe wat druppels, terwijl de temperatuur toch flink hoog blijft, ook wat gerommel in de verte. We willen vanmiddag Argentat bezoeken, en gelukkig is het na de middag droog. We wandelen door de straatjes van deze oude binnenhaven, vooral het stukje aan de oever van de Dordogne, met de oude veerboot en de middeleeuwse huisjes spreekt tot de verbeelding. De pleintjes zijn mooi aangelegd, maar je merkt wel veel leegstand in de winkeltjes. De zon komt er zelfs volop door en op een terrasje genieten we van een belgisch bier, dat hier nog altijd de grote hype is. Via de supermarkt keren we terug naar de camping.

De zondag blijft het warm, maar met toch flink wat wolken, wat ons niet belet om voor de laatste dag buiten op ons terras te kijken naar de vliegvissers, de reigers en de eenden. ’t is hier nu zeer rustig, beneden aan de oever staan wij nog alleen. Tegen de avond koelt het vandaag wel wat af, zodat we besluiten om onze buiten al op te ruimen, zodat we dat morgenvroeg voor de doortrek niet moeten doen.

We hebben hier weer een fijne week gehad.