Frankrijk 2020: Week 7/8: Le Barcares (4/18 oktober)
We hebben ons een beetje laden leiden door het weer, om ons een volgende stek uit te kiezen : in het westelijk hoekje van Frankrijk, de Languedoc, hebben we een camping *****, met heel veel mogelijkheden, en een zwemparadijs. De weervoorspelling ziet er vrij goed uit, zodat we nog veel buiten kunnen zijn. De camping ligt op de kust, en er is veel fietsmogelijkheid. Het terrein bestaat uit 2 delen: een campingdeel en het deel met de chalets en de ontspanningsmogelijkheden. We kiezen ons een ruime en zonnige plaats, met een mooi uitzicht aan de rand. Er is nog wel wat volk, maar gezien de grootte van de camping, is het maar een kleine bezetting. We zetten wel de luifel niet uit, omdat we de zon, nu het oktober is, best kunnen gebruiken.
Maandag maken we eerst een uitstapje naar de supermarkt, om voorraad voor de hele week op te slaan, dat herhalen we de maandag van de 2de week, want we zitten hier in een zonbubbel, en blijven hier dus even plakken.
De eerste week doen we in de voormiddag het rustig aan: koffietje, kranten, wat kleuren, de ochtenden beginnen vrij fris. De middag kunnen we buiten eten, en in de namiddag wordt genoten van het zwembad: het water is goed verwarmd, er zijn jacuzzi’s, en er is een overdekt gedeelte. We vervelen ons absoluut niet, en de rust doet goed, na alle sightseeing van de voorbije weken.

De 2de week is het weer nog altijd zonnig, maar krijgen we te maken met de Transmontana, een koude en zeer felle noordwestelijke wind, die het veel minder aangenaam maakt. Gelukkig is er in de buurt ook nog wat te doen.

Onze fietsen doen hier goed dienst. Er is een heel tof fietspad dat langs de camping loopt, en dat de rivier de Agvly volgt, en langs de andere kant de kustlijn. ‘t Is fijn fietsen, en we genieten van het zicht, de gezonde zeelucht, en de boten in de haven van Le Barcares. Het is heerlijk om later in de middag neer te strijken op een terrasje op het plein aan de zee, waar we ook nog zicht hebben op de petanque. We drinken een lekkere ijskoffie, met een vleugje amandel, heerlijk verfrissend .
Een andere mooie tocht is met de auto, in de richting van de Spaanse kust, waar nog een stuk corniche is , met weidse zichten over de Middellandse Zee, en waar we door een paar typische kustplaatsen passeren, die nog wel vrijwel uitgestorven zijn. Het kleine plaatsje Collioures is wel een ontdekking, en hier is precies een groot deel van de toeristen uit de buurt neergestreken. Aan de ene kant van de baai waai je bijna weg, en is voorzichtigheid geboden om niet van de klif geblazen te worden. Door de kleine smalle straatjes, met leuke kleine winkeltjes, komen we in de luwte van de baai van het versterkte kasteel en de pier, waar de terrasjes ons lokken. Het is zalig, met de zon op het gezicht en een lekker drankje te kijken naar de voorbijgangers en de duikers, die aan het oefenen zijn.

De andere dagen fietsen we in de namiddag naar de verschillende richtingen, het fietspad is echt heel tof om te doen. Een echte aanrader is het Château-fort van Salses. Gezien de stevige wind, nemen we toch maar de auto. Daar aangekomen, staan we versteld van de immense grootte van het bouwwerk. Van op afstand zie je het niet, ondanks de verschillende bouwlagen, en de oppervlakte is spectaculair. We hebben hier onze hele namiddag nodig voor de verkenning: een uur met gids, en daarna nog meer dan een uur voor de andere zaken te ontdekken. We krijgen weer wat meer inzicht in de geschiedenis van deze streek, deze keer niet over de Katharen, maar wel over de periode 12/17de eeuw, de grote territoriumoorlogen in deze streek.
De broodservice is deze week heel onregelmatig, en we maken een fietstochtje tegen en met de wind mee, maar dit wordt beloond door heel lekker kraakvers brood en dessert voor vanavond, deze keer geen opgerolde cake, maar eclairs. Vanmiddag hebben we genoten van de zon, wel in onze cocoonstoelen, want de wind is nog niet weg. Het weekend wordt nog volop zon, zonder wind, en gaan we nog het zwembad bezoeken.
Het weekend is inderdaad overdadig zonnig, zaterdag voormiddag fietsen we naar de bakker, en nadien genieten we van een koffietje op ons stamterras in de zon. De namiddag is voorbehouden voor het zwembad, niet te geloven dat het oktober is. Het water is wel door de Transmontana flink afgekoeld, maar we wagen ons toch 2x in het water, we worden nadien opgewarmd door de zon. We doen nog een gezellig praatje met de dienstdoende redder, die altijd wel graag een babbel doet.
Tegen 5 uur pakken we ons boeltje in, en op de square is het volop Halloween, met doodskisten, spinnen, heksen en griezelkamers. Er is heel wat volk aangekomen de laatste uren. ‘t Weer zou volgende week nog best ok zijn, maar we gaan ons toch installeren op een andere plek.