Junas (Costières de Nîmes)

We zetten toch maar voor de zekerheid de wekker, omdat we vandaag helemaal naar het zuiden doorrijden, kwestie van nog wat goed weer. We zitten hier met fris weer, en voor de derde dag op rij flink wat mist, die de vorige dagen maar tegen de middag optrok.

Stipt 10u zijn we en route, en het is weer een nieuwe weg zuidwaarts, tot aan de a75 , die we kennen, maar nog altijd leuk vinden. Eerste uren rijden niet echt leuk, met nogal wat werken, en mist. Gelukkig betert het rond de middag. Onze 1ste stop is een gekende op de A75, waar we picknicken tussen de camions.

In de middag komen we, na het laatste stuk echt de mini-wegen gedaan te hebben, en smalle dorpskernen, aan in Junas, de toegang tot de camping is echt makkelijk, wel minder goede toegangsweg door de putten. Er staat hier nog heel veel volk, en de echte zonplaatsen zijn druk bezet door onze Noorderburen, die kriskras door elkaar staan, en het is een gekwebbel van belang, niets voor ons. Er is nog een hoger terras, waar het heerlijk rustig is, slechts 1 Frans koppel, wel wat schaduw, maar naast onze plek kunnen we volop van de zon genieten, terwijl het in de caravan en onder de luifel fris blijft. En de rust toch ook wel meegenomen.

De volgende dagen amuseren we ons in de streek, het weer is schitterend, slechts af en toe wat bewolkte uurtjes, maar die verdwijnen meestal in de middag. De meeste dagen krijgen we staalblauwe luchten. We zitten weer aan een voie verte, die we in 2 richtingen kunnen rijden.

Onze 1ste tocht is door de wijngaarden, richting Clarensac. Er wordt hier heel wat gefietst, maar door het systeem hebben we maar enkele veilige oversteken, en rijden we door dorpskern. In Clarensac, het eindpunt, gaan we naar de bakker en beenhouwer, die een ongelooflijke keuze heeft aan lekkers, we nemen mee voor de hele week.

We rijden ook een dag naar Lunel, waar we weer grote aankopen doen, en voltanken, zodat we verder kunnen. Het is op de camping ook heerlijk om te luieren, en aan het zwembad te liggen. Het is juist goed van temperatuur, je kan de zon best hebben, en een duik in het frisse water zorgt voor verkoeling. Enkele middagen genieten we hier van het niksen, het afluisteren van de nl babbels, en onze boeken.

De andere kant van het fietspad brengt ons naar Sommieres, een verrassend mooi stadje, onbekend, en op 1ste zicht niets bijzonders tot je aan de brug komt, de de stadspoort ziet, die een schitterend authentiek en geanimeerd centrum opent. We slenteren door de straatjes, kijken etalages, en besluiten met een lekkere café creme, onze vakantiedrank voor terrasjes.

Een laatste uitstapje hier is Junas zelf, en de oude steengroeve, die nu een wandelpark is geworden. We staan paf van de imposante stenen, en beleven vroeger, toen uit deze carriere stenen voor heel wat monumenten zoals de Pont du gard en de arena van Nimes zijn gehouwen. Echt de moeite van bezoeken waard.

De laatste dag in Junas genieten we nog van de heerlijke warmte, en s avonds breken we naar gewoonte de buitenkant op. Dat lukt ondertussen, zonder veel moeite, om een flink kwartier. Maar we doen het toch liefst de avond, omdat dan alles zeker droog is, door de dauw is anders de luifel dikwijls nat.

’t Was hier heerlijk, en de camping en streek is zeker aan te bevelen aan diegenen die rust zoeken, wat fietsen en wandelen, en toch wel wat onbekende pareltjes cultuur willen ontdekken. Wij hebben deze reis nog steeds geen grotere stadjes bezocht, en gaan dat ook niet meer doen. Alhoewel onze volgende halte ons in de regio Avignon brengt, daar kunnen we nog een tiental dagen genieten van goed weer, mocht het minder zijn, dan kunnen we naar de stad. Er is ook verwarmd zwembad, toch wel beter dan het koude.