Mazan: Mont Ventoux

Het is maar een korte rit van 80 km, dus geen wekker. We doen rustig aan, en het grootste deel van de rit is in stadsgebied, eerst Nîmes, dan mooi stuk langs de Rhone, en dan Avignon regio. Hoe dichter dat we bij Château-Renard komen, hoe minder zin we hebben om na de heerlijke rust, zo dicht in stadsgebied te zitten. Een drukke weg, een sportcomplex een school en industrie omgeven de camping, en voor ik kan zeggen dat ik geen zin hierin heb ,heeft Gui hetzelfde en rijdt voorbij, op de parking van het sportterrein lunchen we, en kijken wat nu.

We kunnen nog naar St-Remy, maar Gui spreekt uit wat ik denk, zin in het mooie zicht, en de leuke camping aan de Mont Ventoux. We waren er pas vorig najaar, maar het beviel ons zeer goed. Ook dicht bij Pernes, ideale zaterdagochtenden.

Toch maar best even bellen, want vorig jaar stond er deze maand toch heel veel volk nog. En ja hoor, op het benedenveld was nog plek. We waren wat vroeger dan verwacht, maar we konden ons beneden al op de parking zetten, tot de receptie openging om 15u; We werden nog herkend, en wonder boven wonder was onze uitverkoren plaats (de echte ‘zicht’plaatsen zijn duurder en altijd weg op reservatie) nog vrij, dus vlug beslist. Het is een zeer ruime zonnige plek, goed beschut mocht er noordenwind komen, en met zicht op de legendarische berg.

We waren wel net op tijd, want de overige plekken waren kort erna begeven. Nu staat het hier beneden vol, boven onder de bomen is er nog plek, maar in dit seizoen is het hier beneden veel aangenamer, en luchtiger, en bovendien, het zicht. ‘t Is hier voor oktober echt warm, 24 graden, maar voelt veel warmer, en we kunnen zelfs nog buiten eten, pas als het donker wordt om 19.30 koelt het wat af.

Onze 1ste dag hier , donderdag, is voor Gui een Appel&Ei werkdag. De computer doet goed dienst om alle vragen af te werken. Ik geniet in de schaduw van mijn spannend boek, want in de zon is het pas na 17 uur te doen. Heerlijk toch, van ontbijt tot avondmaal buiten, en dat in oktober. Hopelijk mogen we dat nog enkele dagen houden.

Willen nog wat fietsen,  we weten paar goede terrasjes, een marktje, zeker naar Pernes, en het laatste stukje van de batterij opladen. We beslissen na een weekje, dat het hier heerlijk is, en het weer blijkt veel beter dan voorspeld. Dus hier hebben we alles wat nodig is, een mooie grote zonnige plek, een mooi zicht, fietstochtjes naar de bakker, marktjes en leuke terrasjes . En het zwembad, niet verwarmd, maar ondertussen hebben we onze doop gehad in Junas en zijn we het al gewoon, het schrikt ons niet af, en dagelijks kunnen we even een verfrissende duik nemen, en eventueel nog wat zonnebaden met een uitzicht.

Gisteren woensdag zijn we in Carpentras boodschappen gaan doen, en vol getankt; Immers er is hier een grote staking van de raffinaderijen, wat maakt dat iedereen bang heeft om zonder benzine/diesel te vallen. Maar tegen dat wij doorrijden, hopelijk oplossing, anders via Zwitserland terug.

Vandaag donderdag, een klein tochtje naar Aubignan, om wijn te halen bij onze wijnboer, dat is handiger dat zaterdag de bidons van de markt mee te nemen. Het is een klein maar mooi tochtje. Wel even spannend, want in caromb is de weg afgesloten, en er is geen omleiding aangeduid, dan maar door eenrichtingsstraten tot aan de kerk. Dus de volgende dagen is het hier nog genieten, vanmiddag nog even huiswerk maken, en naar de bib, zodat ik voldoende boeken heb voor de volgende dagen. Altijd leuk om wat keuze te hebben.

We genieten hier volop van het zalige zomerweer, en in de namiddag lukt het zelfs om in het onverwarmde zwembad wat baantjes te trekken, om dan daarna heerlijk in het zonnetje te drogen. Er is een koppel Nl, die ons elke dag gezelschap houden aan de rand, en t zijn leuke babbels, zonder al te veel aan mekaar te hangen. De fiets is hier nog altijd het vervoermiddel, en we rijden regelmatig naar Caromb om brood te halen, en een café crème te drinken.

De laatste zondag profiteren we van het stilvallende verkeer, om nog een fietstocht te maken, richting Malaucène. Het is een flinke lange geleidelijke omhoog, het laatst kleine wegeltje naar de abdij is wel bijna niet te doen, maar we zijn supercontent dat we het halen, het uitzicht is er top. De abdij zelf is niet veel bijzonders. Onze volgende halte is Le Barroux, een pittoresk klein dorpje met een enorm kasteel, hoog boven alles, van waaruit je een magnifiek uitzicht hebt op de hele omgeving. De terugweg, is heerlijk, bijna de hele tijd zacht naar beneden, tot in Caromb, waar we op ons vaste terrasje genieten van een frisse pint van de tap.

Dinsdag ochtend gaan we terug naar Carpentras voor de laatste inkopen, ook deze voor thuis, zodat we flink wat zaken meehebben voor een lange periode ( zeep, was, kruiden;;)

Woensdag toch maar niet vertrekken, want het zonnetje nodigt ons nog uit voor een lekker luie dag. S Avonds luifel poetsen, die is echt heel vuil, dat zien we pas als we eraan beginnen, waarschijnlijk door het stof. Na een uurtje is alles ingepakt, kunnen we nog genieten van een rustige avondje met Astrid en Raphaelle.

Donderdag beginnen we aan de retour in 4 dagen.