Op weg naar de zon (mei 2023)

We hebben lang getwijfeld wat we dit jaar zouden doen, maar opdat we zoveel zin hebben in slow motion, wordt het terug Frankrijk. De weervoorspelling is niet top, dus zullen we toch wel zuid moeten landen. We vinden het leuk om altijd weer een andere weg te vinden, niet altijd eenvoudig. We dachten eerst op onder Parijs diagonaal west te rijden, maar het weer zegt recht naar het zuiden. We hebben voor de 1ste dagen geen idee op welke camping we zullen stoppen.

We zijn al blij dat het niet te nat is om te rijden, en de weg is mooi en aangenaam. In de namiddag komen we een bordje “Provins, werelderfgoed” tegen, en dat lijkt ons een leuke stop voor 2 nachten. We zoeken op internet een camping, want er staat er geen in de boek. De Municipal is heel erg basis, sanitair is er amper en in verbouwing, maar voor even is het ok, er is ook een massa jeugd voor een rugbytornooi. Gelukkig moeten die op tijd naar bed.

De moover heeft niet veel zin, ook niet met nieuwe batterijtjes, en we duimen dat het maar een tijdelijke inzinking is. We vinden een tamelijk rechte plek, en installeren ons. De nacht is nat en regenachtig maar gelukkig is het in de loop van de ochtend terug droog. De rug wordt met de dag beter, en we hopen dat het lukt met wandelen.

Na een eenvoudige lunch trekken we richting de stad. Eerst de benedenstad, want Provins is op 2 niveaus. ‘t Is een hele bedoening, want je kan niet rechtstreeks erin rijden. We slenteren wat over het centrale pleintje, naar de stadspoort en de kerk, en bekijken de etalages van ‘t gezellige winkelstraatje . Gezien de bovenstad toch wel flink hoger is, nemen we de auto. Dat is ook niet eenvoudig, en nadat we helemaal tot boven zijn gereden, moeten we toch flink naar beneden, maar vinden toch een plekje.

Gelukkig kunnen we een heel eind naar boven met een trap, en het 2de stuk is een flinke steile weg. Maar het lukt boven verwachting. Het is de moeite waard om boven langse de mooie historische gebouwen te wandelen, met de mooie uitzichten. Het stadje is echt goede bewaard, en een ontdekking. ‘t Is nog geen weer voor een terrasje, dus dalen we na een flinke wandeling terug af naar de auto.

Na een goede nachtrust is het tijd om terug door te trekken, en ook de ochtend is weer droog, alle geluk. ‘t Is even bang afwachten, maar de moover doet het terug, en we zijn dan ook zeer vlug terug startklaar voor ons volgende stuk. Daarvoor hebben we een camping gekozen, die recht beneden ligt, op perfecte afstand van de A75.

St Amand Montrond hebben we al eens gedaan, en is een goeie municipal langs een kanaal. Als t weer goede is, blijven we ook hier even plakken, zeker om een 1ste keer boodschappen te doen. Tegen dat we in St Amand geïnstalleerd staan, krijgen we volop regen op ons dak, en dat voor de hele nacht en dag. Gelukkig hebben we in de dag alleen boodschappen gepland. We nemen dus verplicht de nodige rust. In de loop van de volgende dag krijgen we het leuke bericht dat Carine en Erwin onze kant uitkomen, en enkele nachten op dezelfde camping komen staan.

‘t Wordt een gezellige avond. Gui en Erwin repareren eerst de waterleiding in hun caravan, een leiding die waarschijnlijk bij een herstelling niet ok is teruggebracht. ‘t Was voor hun een hele opluchting om wat hulp te hebben, want ze stonden op punt terug naar huis te rijden, mede door het mindere weer. We hebben gezellig samen gegeten bij ons, en ’t was vlug laat.

De volgende dag was bewolkt maar droog, en deden we elk ons ding. Wij maakten een mooie toer door de omgeving, en ontdekten enkele mooie pittoreske dorpjes. ‘s avonds samen apero en eten bij onze vrienden, we zitten nooit verveeld om gespreksstof. En we sliepen zodra we in bed lagen. In de ochtend namen we terug afscheid, en reden we elk naar onze eigen volgende bestemming.

In de loop van de rit, en door de slechte weersvoorspelling, beslisten we om ineens een langere rit te doen, en door te rijden naar een van onze favorieten St Jean du Gard. ‘t Was flink rijden tot 19 uur voor we ter plekke waren, maar de warme ontvangst maakte zoveel goed. We werden zelfs nog herkend, alhoewel het van 2016 geleden was.

We vonden een mooie plek, er is hier nog echt niet veel volk. We werden verwittigd hoe we de caravan moesten zetten, want we krijgen zon, maar met een stevige Noorderbries. Met slapen hebben we geen probleem, en we worden pas wakker na 10 uur, gebeurt maar zelden.

De ochtend doen we rustigaan, met de auto brood halen, en de middag kunnen we al genieten van onze plek in de zon, uit de wind. We hebben echter pech, de waterpomp geeft de geest, en zal moeten vervangen worden.

Gelukkig is er een caravanhersteller niet te ver hier vandaan, en we vinden er de juiste pomp. Gui slaagt erin deze op korte tijd te vervangen. En deze zomer ook nog de kraan van de lavabo, want deze staat ook op begeven. Dat wordt een taak voor onze loodgieter in spé Quinten.

De ochtenden worden we hier langzaam wakker, en de namiddagen brengen we door in de zon. Vanochtend, dinsdag, was het marktdag in St Jean. We zijn deze keer met de fiets gegaan, super gemakkelijk, doen we nog de volgende dagen.

De markt is nog altijd even leuk, toffe kraampjes en vooral een zuiderse sfeer met heel wat internationaal volk, en een muziekbandje dat er de swing in brengt. We sluiten de ochtend af met een koffietje op onze voorkeurterrasje. We geraken volop in slow motion, en gaan zeker nog genieten van de volgende dagen hier.

Woensdag krijgen we gelukkig in de dag een mooie blauwe lucht, en een hartverwarmende temperatuur, net boven de 20gr. We gaan in de voormiddag enkel met de fiets naar de bakker, en de rest van de dag genieten we van het park, de buitenlucht en ons boek. Tegen de avond, zoals alle vorige , is het weer regen .

Anduze op donderdag is altijd een belevenis. De smalle straatjes, het straattheater, de gezellige winkeltje en de marktkraampjes, en dan de aangename rumoerige drukte van locals en toeristen. We slenteren langs de etalages, genieten van “ dames die top mime voorstelling geven, en besluiten de voormiddag op een terrasje naast de markthal, waar we nog een uurtje genieten van alle beweging.

Vrijdag fietsen naar de bakker, en in de namiddag maken we een toertje met de auto over de Corniche de Cevennes, altijd een belevenis. Het weer is niet zo top,en boven op de cols is het nat en amper 8 gr gelukkig liggen er jassen en sjaals in de auto. Tegen dat we terug zijn breekt een nat weekend aan.

Zaterdagochtend doen we onze inkopen, en in de loop van de namiddag koelt het flink af, en wordt het nat. We hebben zo al enkele nachten ononderbroken regen gehad, en ook de nacht van zaterdag op zondag is zo. Het is enorm enerverend. Ik heb al paar dagen wat last van maag en hoofdpijn, denk een zomerkou, maar vooral ’s nachts speelt het op. Bij de apotheek bruistabletten gekregen, die inderdaad goed helpen voor de maag , en dan is het kwestie van een paar dagen te nemen.

Zondag nemen we afscheid van onze gastfamilie, en moeten beloven dat we zeker nog eens terugkomen. De luifel moesten we nat inplooien, en ook vanochtend is het regenjassenweer.