Saint-Boil in Bourgogne-Franche-Comté
Woensdag staan we op, het is nog vrij zonnig en we kunnen nog buiten ontbijten. We hebben alleen tafel en stoelen nog buiten staan. De luifel hebben we naar goede gewoonte gisterenavond al geplooid. We hebben rustig de tijd, want we doen vandaag een etappe van ongeveer 250 km. Het weer zit niet echt mee, en we krijgen wel wat regen te verwerken. Toch goed dat dit een doorrijdag is.
We komen aan in de namiddag, en hier mogen we een plek kiezen. We hebben geluk: nr 11 is vrij, en hier hebben een schitterend zicht op het park en de vijver. Het is de laatste plek van de rij. In de zomer is het hiervoor een plek om in ‘t gras te chillen, maar nu is ieder meestal op zijn eigen plaats. Er is hier ook een zwembad met koepel (wel een vrij primitieve), maar ook een vijver, en daaraan is een ligweide gemaakt met ligbedden, en gezellig zitjes. Jammer genoeg zonder parasols, en ’t is in de volle zon. Er is hier ook een restaurant, type zoals in het zuiden, maar er is hier denk ik tussen de uitbaters wat wrijving en dat maakt dat het restaurant niet echt open is (alles op terras opgeruimd, maar gelukkig hebben wij voor onszelf gezorgd en hebben we geen resto nodig. De camping zelf is supermooi aangelegd, ligt tussen de wijngaarden, op 500 m van de voie verte. Het sanitair is kraak proper, meer moet dat niet zijn.
We gaan hier wat relaxen, en zeker enkele fietstochten maken. We krijgen nog een regenachtige vrijdag, en rijden naar Chalon-sur-Saône, waar we het fotografiemuseum bezoeken. Van de parkeerplaats naar het museum krijgen we nog een stortbui over ons. Gelukkig hebben we paraplu bij. Het museum ligt op de oever van de Saône, en de inkom is gratis. We wandelen er enkele uurtjes rond, en genieten van de nostalgie. Als we terug buitenkomen, schijnt de zon, en slenteren we nog wat door de straatjes .
Zaterdag gaan we fietsen, richting van Saint-Gengoux-le-National, waar het jaarmarkt is. Het is een leuke tocht over de voie verte, een RAVeL op de oude spoorlijn. We passeren onderweg nog enkele stationnetjes, nu woningen of toeristische gebouwen. In Saint-Gengoux rijden we naar het centrum en parkeren onze fiets. Het is een mooi stadje, met veel oude gebouwen en heel veel sfeer. Zeker nu met de vele stalletjes van de jaarmarkt, en ook tractoren, en levend vee. Aan een foodtruck van een wijnboer drinken we een glas lekkere witte Bourgogne. Via de oude wasplaats gaan we terug naar onze fietsen, en vangen we de terugtocht aan. Toch wel leuk fietsen, zo’n RAVeL.
Zondag fietsen we naar de andere kant, richting van Buxy. Nu hebben we eerder een bosrijk stuk, gelukkig maar, want het is best zomers warm. Onderweg, op een stuk geoogst landbouwland, kunnen we genieten van de parapente-club, die hier duovluchten en gewone vluchten organiseert. Het is een kleurrijk schouwspel, dat heel wat volk trekt.
We rijden verder en draaien af naar een kleine kern, Granges-le-Bourg. De stilte is hier bijna tastbaar, zo rustgevend: een oude kerk, een pleintje met een waterput, een schaduwrijke boom…. Dit vraagt om een pauze. Nadien rijden we nog langs een prachtig hoevecomplex, welke ze nog aan het verbouwen zijn. Maar het resultaat mag nu al gezien worden. In de namiddag gaan we hier altijd nog even plonsen in het zwembad, heerlijk verkoelend, want we denken dat het niet echt meer verwarmd wordt.
Maandag is een ‘dolce far niente’ dag, het is ook terug tegen de 30 graden. Het is gek hoe zo’n ‘nietsdoedag’ toch snel vooruitgaat. We krijgen wel heel lange telefoon van Chrisje over Appel&Ei, en we overleggen de maandagplanning voor de volgende weken. Gelukkig is de pastasalade al klaar, en hebben we aperitief met hapjes.
Dinsdag is onze laatste dag hier. In de voormiddag palaveren we over onze volgende bestemming. We geraken er nog niet helemaal uit. In de namiddag rijden we naar Givry en Buxy, en wandelen er door de mooie rustieke straatjes. We merken hier, zoals in Saint-Gengoux, de dubbele kerktoren, een vierkante en een kleinere ronde, verbonden met een houten loopbrug, hebben we nog nergens anders gezien. In het terugkomen gaan we tanken.
Nog een laatste duik in het zwembad en dan alles opbreken, want er zit een onweer aan te komen. Maar ondertussen zijn we enkele uren verder, en buiten wat druppels en weerlicht, is het niet echt uitgebroken.
Met een glas wijn ronden we het hier af. Tot onze volgende bestemming.