Van de Seine door de Perche naar de Val de la Chéronne (09/06 tot en met 12/06)

Het kriebelde al een paar weken: zodra het nieuws bekend werd dat Frankrijk zijn grenzen zou openen voor Belgen, lonkte de vrijheid van het kamperen. Afspraken werden gemaakt, en het bleef toch nog even bang nieuws volgen of het zou kunnen doorgaan. Onze 2 vaccins zitten erin en ja hoor, het verlossende bericht kwam dat we zonder extra testen en quarantaine konden vertrekken. Nog gas aankopen, de basisuitrusting nakijken, en inpakken. Woensdagochtend om 9u15 werd het startsein gegeven voor onze trip naar La Douce France.

We gaan weer gewoon de snuit van de auto achterna. Blijven hangen waar het ons bevalt, en rijden nooit lange dagen. Ook het weer laten we wat meespelen bij onze keuzes. We duimen dat we niet te ver naar het zuiden moeten trekken. We nemen de autosnelweg tot het noorden van Frankrijk, en na een picknick op de middag, nemen we de rustige wegen. We slagen er weer in een mooie groene weg te vinden, die vrij vlot rijdt. We beslissen om te stoppen ter hoogte van Rouen, waar we in de namiddag aankomen op een Flower camping in Les Andelys, aan de oever van de Seine.

We krijgen een zeer ruime plaats, ook al is het maar voor een 2-tal nachten. Hier gaan we even acclimatiseren, en boodschappen doen voor de eerste dagen. Overschakelen naar slow motion modus, wat thuis veel moeilijker lukt. Ondanks de ligging van de camping (naast het centrum van de stad), is het er stil, en kunnen we genieten van een goede nachtrust.

Donderdag doen we het dus rustig aan, nadat we in de voormiddag de boodschappen gedaan hebben. We hebben hier ook ons 1ste Frans ontbijt van het jaar, met zalig verse croissants, nog warm uit de oven. Vrijdagochtend staan we terug in de startblokken voor de 2de etappe: we hebben geen luifel gezet, dus zijn we rond de klok van 10 terug en route.

Ditmaal geen autoroute voor deze rit. We hebben een camping gekozen net boven Le Mans, van daar kunnen we nog alle kanten uit, naar gelang de goesting en het weer. We hebben natuurlijk ook weer gezien dat we mogelijk een leuk uitzicht hebben en een zwembad. Het is een mooie rit door de Perche, een voor ons vrij onbekende streek. Op de middag vinden we een leuke lunchplek op een dorpsplein, met uitzicht op een bib telefooncel. En kunnen ook vaststellen dat ze gebruikt wordt door de locals.

Kort na de middag komen we aan in Tuffé, waar onze camping gelegen is aan het meer. We kiezen een ruime plek met zicht op het meer, dat alleen al maakt deze camping de moeite waard. Bovendien is er een zwembad en gratis WIFI. Zo kunnen we zeker de voetbal volgen, we besluiten om hier tot volgende week donderdag te blijven.

We zijn ondertussen ook helemaal in slow motion, en slapen heerlijk. Het enige geluid dag je ’s avonds hoort zijn, de vogels: een uil, een koekoek, merels, gansen, eenden, en niet te vergeten reigers, die de boel bij elkaar krijsen, soms oorverdovend; vermoedelijk hebben ze een nest.

Zaterdagmiddag gaan we het zwembad in gebruik nemen. ’t Is niet groot, maar we zijn er alleen met nog een koppel, dus voor 4 best ok. Er zijn goede ligbedden, en het uitzicht op het meer mag er zijn. En ’t water is bijna op badtemperatuur, zodat we niet te veel moeten wennen. Een stevige douche na de zwembeurt, en we zijn klaar voor een avondje supporteren voor de Rode Duivels. We kunnen met de verlengdraad buiten blijven zitten, best een leuke setting. Voor ons doen is het heel laat geworden (op camping gaan we altijd met de kippen op stok), maar het is hier ’s morgens zo rustig, dat we lang kunnen slapen.

Zondag trekken we er na de middag op uit met de fiets, Tuffé verkennen. ‘t Is een leuk klein dorp, met bij de overblijfselen van de abdij een mooie tuin, die door vrijwilligers terug in de oorspronkelijke staat gebracht is. Er was nu een nog als extra in de tuin een tentoonstelling van keramiek beelden. In de overgebleven gebouwen is te zien hoe de abdij er vroeger bijlag. Jammer genoeg, geen cafeetje, dus geen terrasje, en zullen we onze dorst moeten lessen op ons eigen terras, voor we het zwembad induiken. Een verfrissend slot van een warme 1ste week, waar we vooral hebben gewerkt aan de slow motion.

Tot volgende zondag.