Verkennen van de Jura vanuit Mesnois.
We zijn onze tel van de dagen stilaan kwijt, dat wil zeggen dat we in vakantiemodus geraken. We vertellen dan maar wat we allemaal doen, zonder er een dag op te kleven. Het weer blijft aan de wisselvallige kant, maar als we geluk hebben, blijft het droog. We hebben afgesproken om 3 grote uitstappen te doen deze week, en waar het kan te profiteren van de zon.
Dinsdag (toch nog een beetje idee van wanneer) gaan we van voor de middag op pad. Immers de Cascades de Herisson is een stevige wandeling. De camping is vlakbij dus op een halfuurtje zijn we op de parking aanbeland. Voor de eerste keer in 2 jaar is er flink wat volk bij elkaar. We hebben al ontdekt dat op dit moment alleen op de echt toeristische trekpleisters er veel volk is. We kuieren eerst wat beneden rond, en picknicken vroeg zodat we een lange middag hebben, en we geen zware rugzak moeten meenemen.
Met onze stevige wandelschoenen aan trekken we op pad, en het eerste stuk valt best mee. Het verwondert ons wel dat er zo weinig wateraanvoer is, terwijl het toch een natte zomer is. Op het steile stuk moeten we af en toe adem happen, en wij niet alleen. De babbels met veel mede-wandelaars leert ons dat we lang niet alleen zijn die goede conditie hebben waar het wandelen betreft, maar dat is nog wat anders dan bergop, en ‘t is dan ook vrij steil en moeilijk begaanbaar. Waar het begin ook nog vrij droog is, wordt het hogerop vettiger en natter, en zelfs met onze bergschoenen glijden we hier en daar en wij niet alleen. Jammer dat we weer eens onze stokken vergeten zijn, we moeten deze toch beter standaard in de auto leggen. Er is wel veel solidariteit, en er wordt heel wat afgelachen. We genieten van de zichten, en de verschillende trappen van de waterval. Na een 2-tal uren bereiken we de bovenste trap, en na een korte rust gaan we terug naar beneden, wat ook niet echt eenvoudig is. Er zijn stukken waar trappen aangelegd zijn, maar deze zijn net niet de goede maat, en ’t is glibberen.
Samen met enkele andere koppels hebben we de voldoening om ergens aan het begin van het moeilijke stuk een klas jongeren tegen te komen, die nog erger dan wij zuchten en kreunen, terwijl er toch flink wat sportieve types tussen lopen. Wij oudjes doen het dus nog niet zo slecht. Na een stevige wandelmiddag sluiten we af in een plaatselijk supermarktje, waar we onze voorraad eten wat aanvullen. En terug op de camping, worden de spieren ontspannen in hamman en sauna, waarna we wat rondplonsen in het zwembad.
Woensdag is een zondag, nietsdag.
Donderdag gaan we terug op pad, ditmaal een combinatiedagje. We vertrekken naar Baume les Messieurs, eentje uit het boek met de mooiste stadjes/dorpen. We kuieren door het enkele straatje, en genieten van de prachtige ligging, in een Creusedal. De abdij is wijd en zijd gekend. Tot onze verbazing kan deze gratis bezocht worden, en enkel wanneer je gids neem (wat wij als ’t niet moet, nooit doen) is het betalend. De abdij is nog in volle restauratie, en men heeft ze opgedeeld , zodat er in delen ervan woningen gemaakt zijn, schitterend wonen. Na een uitgebreide wandeling over de site, besluiten we om de grotten te bezoeken, lang geleden dat we er nog eens eentje deden.
We rijden nog een eindje door de Cirque de Baume, en parkeren aan de kleine waterval, voor een laatste klim te voet, tot aan de ingang van de grot. Het is een kleine groep, en we hebben een super goede gids, met een vlotte babbel in duidelijk frans. Er is ook een gezin met 2 lagere school-kinderen, heel geïnteresseerd en vol vragen, wat het extra fijn maakte, zij telden zelfs op een gegeven moment de trappen naar de laatste zaal 114 enkel (daarbij de 50 naar de ingang, en dit 2X). We genoten volop, en dit was ook een grote met een andere oorsprong dan alle vorige die we voorheen gedaan hebben. Deze was ontstaan door kolkend water, wat op de wanden nog duidelijk te zien was. We kwamen moe en voldaan terug aan op de camping, voor onze dagelijkse waterpartij. ’t Was een super afwisselend dagje.
Vrijdag niksdag en zaterdag trokken we er terug op uit voor een autotocht de hoge Jura in. ‘t is moeilijk om alle zichten te beschrijven, maar het was in elk geval heel afwisselend. Langsheen glooiende weiden reden we de skigebieden in, en konden we zien dat er in de zomer niets te beleven valt. De parking boven aan de Laupes was volledig leeg, en was een rustige plek om in het zonnetje te picknicken. Via les Planches reden we naar de Gorges de Langouette, een zeer enge kloof, die je enkel kon zien vanop een brug, angstaanjagend steil en diep.
De Cascade de Billaude had een veel grotere wateraanvoer dan de Herisson, vanop een platform had je er een schitterend zicht. Via de Pic de l’ Aigle, met de uitzichtpunten over 4 meren, keerden we terug naar de camping, vol van al het moois dat we gezien hadden. We beslisten zondag verder te rijden, richting Lyon, en vonden een leuke camping in Les Abrets. Wel een smal en eng kronkelwegeltje vanaf de grote weg, maar een vlakke camping, mooie zichten en heel veel bloeiende struiken en bloemen. Zeer verzorgd aangelegd. En bovendien met een mooi zwembadcomplex binnen en buiten, met jacuzzi. We kozen een zonnige plaats, zeker niet de grootste, ze zijn hier allemaal niet echt groot maar goed omzoomd met hagen. Hier gaan we onze 3de week doorbrengen.